Voeding
Axolotls zijn carnivoren, dit houdt in dat ze een op vlees gebaseerd dieet nodig hebben. Ze hebben onderontwikkelde tanden (stompjes) en dus geen scherpe tanden. de tanden zijn dus gemaakt voor het vasthouden in plaats van bijten of scheuren van voedsel. Hun voedsel wordt dus hoofdzakelijk in zijn geheel doorgeslikt. Dit heeft als gevolg dat alles wat ze willen eten, in hun mond moet passen. De tanden van de Axolotl komen tot hun recht wanneer ze iets glibberigs moeten vastnemen, zoals een worm. Wanneer de worm te groot is om in volledig door te slikken, zal de Axolotl hem weer uitspuwen.
De Axolotls moeten één keer per dag gevoerd worden. De Axolots die kleiner zijn dan twee centimeter mogen alleen gevoerd worden met klein, levend voedsel. Axolotls eten zowel levend als dood voedsel. De beweging van levend voedsel stimuleert het jachtinstinct en voor jonge Axolotls zijn dit ook de enige stimulansen waar ze op reageren. Deze beweging kan eveneens geïmiteerd worden bij dode prooien door deze met een voertang te laten bewegen. Men raadt wilde prooidieren af daar zij ziektes kunnen meedragen.
Regenwormen, meelwormen, dode babymuizen, kleine visjes, muggenlarven, insecten, maden, kattenvoer, runderhart, biefstuk en waterinsecten zijn een goede voedselbron voor Axolotls.
Als men levend voedsel wilt gebruiken, kan men het best opteren voor voedsel geproduceert in een visvrije omgeving.
Aquatisch levend voedsel kan riskant zijn aangezien het ziektes kan bevatten.
- De gewone slingerworm (Tubifex tubifex) is niet voedzaam en kan parasieten, gevaarlijke bacteriën of andere ziektes dragen. Tubifex wordt vaak aanzien voor de rode worm, de larve van de dansmug. Ingevroren Tubifex is veel veiliger dan levend voer, alleen bevat het weer weinig voedingsstoffen en biedt minder stimulansen voor de jongere Axolotl.
- Rode wormen zijn muggenlarven (Chironomidae larven) en geen wormen. Ze danken hun naam aan hun heldere rode kleur. Ze leven in het bezinksel van vijvers en meren en voeden zich met slib. Ze zijn erg voedzaam en uitgebalanceerd voedsel, maar zoals al eerder gezegd komen ze best uit een visvrije omgeving.
- Broze slibwormen (Lumbriculus variegatus) zijn in feite een soort aquatische regenworm. Ze zijn alleen veel dunner en kleiner dan de regenworm en hebben een donkere bruine, bijna zwarte kleur. Hun voedingswaarde is nagenoeg gelijk aan die van de regenworm. Ze kunnen gekweekt worden in gevangenschap, maar ook gekocht worden bij sommige dierenspeciaalzaken. Natuurlijk kunnen ze ook uit het wild gehaald worden, wederom bij voorkeur uit een visvrije omgeving.
- Grindalwormen (Enchytraeus buchholzi) worden veel gebruikt om jonge Axolotls te voeden. Ze zijn een goede, maar vaak vette voedselbron, aangezien deze wormen gevoed worden met melk doordrongen brood. Rode wormen en slipwormen dienen als hoofdvoedsel te worden beschouwd en de grindalwormen meer als tussendoortje.
- Voedsel zoals watervlooien (Cladocera) vormen ook een goede basis daar ze erg voedzaam zijn. Net als alle voedselbronnen die uit de natuur komen hangt hier ook weer het risico aan van overdracht van ziektes en parasieten. De watervlooien zijn uitermate geschikt als voedsel voor de Axolotl larve.
Tot slot: dient het voedsel goed uitgebalanceerd te zijn qua proteïnen en vitamines. Het heeft geen zin om veel proteïnen te geven als ze te weinig vitaminen binnen krijgen.